Thursday, November 05, 2009

Sulat Ni Tatay at Nanay*

Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako at pagpasensyahan.

Kapag dala ng kalabuan ng mata ay nakabasag ako ng pinggan o nakatapon ng sabaw sa hapag-kainan, huwag mo sana akong kagagalitan. Maramdamain ang isang matanda. Nag-se-self-pity ako sa tuwing sisgawan mo ako.

Kapag mahina na ang tenga ko at hindi ko maintindihan ang sinasabi mo, huwag mo naman sana akong sabihan ng "Binge!" Pakiulit na lang ang sinabi mo o pakisulat na lang. Pasensiya ka na, Anak, matabnda na talaga ako.

Kapang mahina na ang tuhod ko, pagtiyagaan mo sana akong tulungang tumayo, katulad ng pag-aalalay ko saiyo noong nag-aaral ka pa lamang lumakad.

Pagpasensiyahan mo sana ako kung ako man ang nagiging makulit at paulit-ulti na parang sirang plaka. Basta pakinggan mo na lang ako. Huwag mo sana akong pagtawanan o pagsawaang pakinggan. Natatandaan mo, Anak, noong bata ka pa? Kapag gusto mo ng lobo, paulit-ulit mo 'yong sasabihin, maghapon kang mangungulit hangga't hindi mo akukuha ang gusto mo.

Pagpasensyahan mo na rin sana ang aking amoy. Amoy matanda, amoy lupa. Huwag mo sana akong piliting maligo. Mahina na ang katawan ko. Madaling magkasakit kapag nalalamigan....huwag mo sana akong pandirihan. Natatandaan mo ba nung bata ka pa? Pinagtiyagaan kitang habulin sa ilalim ng kama kapag ayaw mongf maligo. Pagpasensyahan mo sana kung madalas, ako'y masungit....dala na marahil ito ng katandaan. Pagtanda mo, maiintindihan mo rin.

Kapag may konti kang panahaon, magkuwentuhan naman tayo, kahit sandali lang. Inip na inip na ako sa bahay, maghapong nag-iisa. Walang kausap. Alam kong busy ka sa trabaho, subali't nais kong malaman mo na sabik na sabik na akong makakuwentuhan ka, kahit alam kong hindi ka interesado sa mga kuwento ko. Natatandaan mo ba, Anak...noong bata ka pa? pinagtiyagaan kong pakinggan at intindihan ang pautal-utal mong kuwento tungkol sa iyong 'teddy bear'.

At kapag dumating na ako'y magkakasakit at maratay sa banig ng karamdaman, huwag mo sana akong pagsawaang alagaan. Pagpasensyahan mo na sana ako kung ako ay maihi o madumi sa higaan, pagtiyagaan mo sana akong alagaan samga huling sandali ng aking buhay. Tutal, hindi na naman ako magtatagal.

Kapag dumating ang sandali ng aking pagpanaw, hawakan mo sana ang aking kamay at bigayn mo ako ng lakas ng loob na harapin ang kamatayan.

At huwag kang mag-alala....kapag kaharap ko na ang Diyos na Lumikha, ibubulong ko sa kanya na pagpalain ka sana.....dahil .....

naging mabuti kang Anak sa iyong ama't Ina.


{*Kopyang natanggap mula sa isang kaibigan....}

No comments: